Ons programma voor een socialer Brasschaat
INLEIDING
Het onmogelijke
Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen, in 2018, deed de PVDA in Brasschaat wat voor velen vooraf onmogelijk leek: als authentieke linkse partij een zetel behalen in de gemeenteraad. Ongezien, en zonder twijfel een enorme verrassing voor het toenmalig uittredend gemeentebestuur. Het Brasschaat van Jan Jambon roept bij mensen veel associaties op maar links, progressief en sociaal zijn er daar meestal geen van. Vijf maanden lang trokken we de straat op en verzamelden we honderden bevragingen om te weten te komen waar de Brasschatenaar van wakker ligt. Want dat is wat aan politiek doen voor ons betekent: niet over de hoofden van de mensen heen beslissingen nemen in politieke achterkamers, maar voortdurend naar hen luisteren en met hen in dialoog gaan. Op de markt, in de winkel, deur aan deur. En uit onze Grote Bevraging van toen bleek dat ook de Brasschatenaar wakker ligt van een aantal zaken die onze partij al jarenlang hoog op haar prioriteitenlijstje heeft staan: armoedebestrijding, betaalbare zorg, betaalbaar wonen, mobiliteit etc. Een complete verrassing was het voor ons dus niet toen onze toenmalige lijsttrekker Rob Eeman in 2018 verkozen raakte in de gemeenteraad. Het was de kroon op het harde werk van een geëngageerde groep die zijn schouders maandenlang onder een sterke verkiezingscampagne had gezet. We brachten een verhaal van solidariteit en inspraak, en dat kon heel wat Brasschatenaren smaken.
De stem van de werkende klasse
Daar zaten we dan, voor het eerst, met een PVDA-verkozene in de Brasschaatse gemeenteraad. En Rob Eeman liet er geen gras over groeien. Vanaf dag één was hij daar consequent de stem van de werkende mensen, het middenveld en iedereen die het moeilijk heeft in Brasschaat. En dat bleek nodig: het nieuwe gemeentebestuur was nog maar net gevormd of al meteen bleek waar de accenten zouden komen te liggen, en vooral waar niet. Op het Vlaamse niveau riep Jan Jambon ‘jobs, jobs, jobs’ maar in Brasschaat was een van de eerste wapenfeiten van het nieuwe gemeentebestuur het opdoeken van de gemeentelijke poets- en karweidienst. Die dienst was enorm waardevol omdat ze niet alleen poetste bij haar, voornamelijk oudere, cliënteel maar vooral ook omdat ze een vinger aan de pols hield en snel problemen kon signaleren indien nodig. We steunden met onze partij het personeel en voerden mee actie voor het behoud, maar tevergeefs. Het sociale weefsel van de gemeente leek Jambon niet zo te interesseren: 58 personeelsleden verloren hun job en nog veel meer klanten bleven in de kou achter. De toon was gezet, en het was voor ons meteen duidelijk dat stevig oppositiewerk nodig zou zijn.
De locomotief op links
We bleven stevig weerwerk bieden en vandaag is de PVDA meer dan ooit de locomotief op links. Op alle beleidsniveaus zetten wij thema’s op de agenda. Thema’s die ons allemaal aanbelangen. Dankzij onze druk werd de btw op energie verlaagd naar 6%. Werd er extra geld vrijgemaakt voor de zorg. Werd er opnieuw over de minimumpensioenen gesproken en over rechtvaardige belastingen. Op lokaal niveau ondersteunden wij o.a. de vzw De Kaart Rond Tafel in hun moedig verzet tegen Scholenproject Kaart. Kortom, wij zijn dé authentieke stem op links die dingen in beweging zet, en dat doen we niet alleen via de stem van Rob Eeman in de gemeenteraad maar vooral ook door te doen. Wij zijn een partij van doeners en daar zijn we trots op. We mobiliseren en voeren actie. We gaan de straat op. En dat hebben we ook deze keer opnieuw gedaan door de mening van de Brasschatenaar te bevragen. We haalden ditmaal 596 bevragingen op en opnieuw bleek dat de gemiddelde Brasschatenaar toch niet helemaal op dezelfde lijn zit als het huidige gemeentebestuur.
Politieke keuzes
Aan politiek doen is keuzes maken. Welke prioriteiten worden er gesteld? Waarin wordt geïnvesteerd? Wat is écht belangrijk? Zo’n kerntakendebat bepaalt het beleid en het huidige gemeentebestuur slaat wat ons betreft de bal steeds weer mis. Zij staat duidelijk niet aan de kant van de gewone, werkende mensen en maakt steeds weer de verkeerde politieke keuzes. Er is geld voor prestigeprojecten zoals het vernieuwen van het Louis De Winter-stadion, maar sociale organisaties zoals Kabas moeten het met steeds minder middelen zien te rooien. Het BK Wielrennen kan naar Brasschaat gehaald worden, maar investeren in de renovatie van een eigen gemeenteschool is te veel gevraagd. Een nieuwe Ruiterhal is geen enkel probleem, maar woonzorgcentrum Vesalius stoppen ze liever geen centen meer toe (Vesalius zit trouwens bij de duurste woonzorgcentra in de provincie Antwerpen). En alles wat het gemeentebestuur duidelijk niet meer tot haar kerntaken rekent, vinden wij net prioritair. De Brasschatenaren hebben recht op betaalbare zorg, betaalbare woningen, kwalitatief openbaar vervoer, veilige fiets- en voetpaden, hulp wanneer dat nodig is etc. Begrijp ons niet verkeerd: er is niets mis met knappe feestzalen en populaire evenementen, maar wel als dat ten koste gaat van al het voorgaande. Er moeten andere prioriteiten gesteld worden. Een gemeentebestuur moet de eigen scholen renoveren wanneer dat nodig is, niet haar publieke gronden verkopen aan de hoogste bieder. Een gemeentebestuur moet inzetten op het sociale weefsel in de gemeente, niet steeds gaan voor snel geldgewin. Een gemeentebestuur moet luisteren naar haar inwoners, niet steeds hun bekommernissen naast zich neerleggen. Een gemeentebestuur moet er zijn voor ál haar inwoners.
We hebben het pas goed als we het allemaal goed hebben. We zijn pas vrij als we allemaal vrij zijn. En daar zullen wij met de PVDA altijd voor blijven strijden. Wij willen betere politieke keuzes maken. Keuzes die het leven van álle Brasschatenaren beter maken. Wij gaan voor een betaalbaar, zorgzaam en groen Brasschaat, waar geen plaats is voor armoede. De PVDA staat altijd aan jouw kant, ook in Brasschaat.
Matthias Gulickx
Lijsttrekker PVDA Brasschaat